Gianni Vermeersch had zijn zinnen gezet op de Antwerp Port Epic. En de jongens van Alpecin-Fenix plooiden zich dubbel om hun kopman aan de zege te helpen. Het zag er goed uit met Timo Kielich en Vermeersch samen in de kopgroep in de finale. Maar Florian Vermeersch bleek net iets sterker dan zijn naamgenoot.

Geen loon naar werken dus voor het team, dat nochtans, eens te meer, een sterke collectieve prestatie wist neer te zetten. En zonder twijfel één van de teams was die de wedstrijd maakte.

Emiel werd pas zaterdag opgetrommeld om aan te treden in deze wedstrijd. En de orders waren duidelijk: de wedstrijd in de eerste wedstrijdhelft controleren. Zoals zo vaak deed Emiel meer dan dat. Hij fietste attent mee en bleef tot diep in de finale werken voor het team. Hij maakte zelfs deel uit van een selecte groep van een 35-tal renners die voorin postvatte.

Achterin stond de deur open en al van vroeg in de wedstrijd haakte de ene na de andere renner af. Finaal zou slechts zowat de helft van de deelnemers de finish halen in deze helletocht over kasseien en onverharde wegen.

Bij Emiel ging het kaarsje uit zowat 30 kilometer voor de finish. Hij kneep de remmen dicht en stopte voor onze neus in de overtuiging dat hij uit wedstrijd was nadat hij de kopgroep had moeten laten gaan. Niets was minder waar, voor de laatste 25 kilometer hees hij zich nogmaals in het zadel om als 41ste te finishen in deze loodzware wedstrijd.

Alweer een stapje vooruit voor de Adegemse Flandrien die volgende week cols mag gaan temmen in de Franse Alpen.