Wat een knap nummer vanavond in Diegem. Meer dan 85 junioren aan de start waaronder de complete wereldtop. Emiel reed in het kunstlicht een dijk van een wedstrijd en zette zo een mooi slotakkoord aan het bijna voorbije jaar.

De beentjes voelden niet echt fris aan. Logisch, met de zware wereldbeker van Heusden-Zolder nog in de benen. Opdracht vanavond in Diegem: nog één keertje diep gaan. Emiel begon met vertrouwen in wat een snelle wedstrijd leek te worden. Goeie start en mee met een kopgroepje met Lennert Belmans, Thibau Nys, Ward Huybs, Yorben Lauryssen en verder ook Del Grosso, Kopecky, McGuire en Agostinacchio. Emiel liet zich niet wegdrummen uit de top, maar moest toch een klein gaatje laten toen Nys doortrok, Belmans haakte nog net aan. Daarachter Emiel en in zijn zog een steeds verder uitdunnende groep. Voorin schudde Nys Belmans af, maar die bleef hangen op een tiental seconden, daarachter, op zowat evenveel seconden Emiel. Belmans hield Nys in het vizier, Emiel deed hetzelfde met Lennert. In de finale liep Nys wat verder uit en Emiel naderde nog fors op Lennert, maar kende in de laatste doortocht in de zandbak z’n slechtste passage van de hele wedstrijd.

Hij finishte als derde op 34 seconden van Thibau en op 11 seconden van Lennert in een wedstrijd die toch lastiger bleek dan aanvankelijk gedacht. De wedstrijd werd trouwens ontsierd door een valpartij kort na de start met Jente Michels als voornaamste slachtoffer. Jente toonde karakter en reed vanuit laatste positie ondanks de pijn nog naar door.

Voor Emiel gaat de riem, althans wat wedstrijden betreft, er eventjes af. Gullegem is straks begin januari een laatste test voor het BK!