Wat een spektakel daar vandaag in Hulst. Het publiek stond rijen dik voor een wedstrijd die bol stond van de spanning. Emiel knokte zich naar een knappe twaalfde plaats.

De startplaats bepaalde in Hulst veel. In de wereldbeker staan de eerste acht in het klassement op de eerste rij. Daarachter worden de jongens opgesteld volgens UCI-ranking. Geen Mathieu Van der Poel dus op de eerste of tweede rij, hij zakte naar rang vier. Emiel stond een rijtje hoger.

Korte start in Hulst en daarna meteen naar de schuine kant. Van der Poel dook als een buffel het veld in en maakte ruimte voor zichzelf. Daarachter stropte het en moesten renners van de fiets. Ook Emiel die rond de pakweg twintigste plaats verzeilde. Van der Poel stoomde door naar een kopgroepje waarin ook Pidcock, Sweeck, Van der Haar, Vanthourenhout en Iserbyt zouden aansluiten. Een alweer beresterke Nieuwenhuys kwam uit de achtergrond terug.

Daarachter vormde zich een groepje met een sterke Jens Adams, Toon Vandebosch en de Spanjaard Orts. De Zwitserse kampioen Kühn miste de boot maar net.

Ondertussen schoof Emiel stelselmatig op tot de 15de, later 14de en 13 de plaats. Terwijl Vander Poel voorin een duel uitvocht met Pidcock deed Emiel haasje-over met Niels Vandeputte. Pidcock verloor terrein en moest wat later met materiaalpech uit de race. Ondertussen kwamen Sweeck en ook Iserbyt opzetten in een duel om de eerste plaats in de wereldbekerranking.

Emiel vatte post op een twaalfde stek, leek nog even op en over Van de Putte te zullen gaan, maar die sloeg opnieuw een kloofje terwijl Emiel Boros en ploegmaat Hendrikx moest zien af te houden.

Finaal werd het dus een mooie twaalfde stek in een spectaculaire wedstrijd. Van der Poel won, voor Sweeck en Iserbyt. Sweeck wordt daardoor de nieuwe leider in de tussenstand.