Ja. De ontgoocheling was groot zaterdag. Hij was gekomen voor meer dan een zesde plaats. Maar zoals zo vaak al dit seizoen vielen de stukjes van de puzzel andermaal niet goed.

De vorm was er. De focus ook. En in de voorbereiding werd niets aan het toeval overgelaten. Maar het scenario dat zich in Hoogerheide ontrolde was niet voorspelbaar. Topfavoriet Nys nam zoals verwacht een goede start en zat snel op kop. Emiel schoot uit zijn klikpedaal en was meteen op achtervolgen aangewezen. Een ronde lang duurde het vooraleer hij opnieuw kwam aansluiten. Maar Nys trok andermaal door en opnieuw was het harken. Op de balken maakte Emiel een foutje en moest van de fiets, ook de ketting blokkeerde. Voorin ging het ondertussen hard met Nys en daarachter Del Grosso en de Belgen Meeussen en Wyseure. Emiel werd bijgebeend door Jente Michels maar had de mentale tik duidelijk nog niet verteerd. Want nog een handvol anderen gingen hem voorbij en Emiel zakte zowaar terug naar rang 12.

In de slotronde vond hij z’n betere benen terug om zich terug te knokken naar een zesde plaats: niet waarvoor hij gekomen was. Nys won, Del Grosso werd tweede en Meeussen pakte het brons.

De ontgoocheling was groot. Maar tegenslag hoort bij de sport. Rest ons de vele supporters (drie bussen!) te bedanken voor de aanmoedigingen en steun.