Je moet een klein beetje gek zijn om 600 kilometer te rijden naar Flamanville om er een wereldbeker bij de beloften te rijden. Prijzengeld zo goed als nul en de UCI-ranking ligt in een vaste plooi… De te boeken winst is vooral mentale winst. En op dat vlak was het afgelopen weekend kassa kassa…

Emiel zit in de flow. We hebben gepiekt naar deze periode: de weken van de waarheid te beginnen met het BK en eindigend met het WK. In Middelkerke controleerde Emiel de wedstrijd en maakte hij het koel af. In Flamanville deed hij dat nog eens over, al was het wel eventjes spannend…

Het weekend begon uitstekend, want bij aankomst in het hotel in Cherbourg werd Emiel opgewacht door sponsor Jan Tormans, Bart Wellens en twee van de stille krachten achter het team: verzorger Alex en mechanicien Kobe. Er werd een nieuwe cube-fiets tevoorschijn getoverd, netjes gespoten in de Belgische kleuren…We werden er zowaar een klein beetje emotioneel van.

De nieuwe fiets werd zondag een eerste keer getest tijdens de verkenning, met daarop Emiel die zich voor het eerst dit seizoen in de driekleur gehesen had. Hij zweefde over het snelle parcours, bewonderende blikken waren zijn deel.

Voor de wedstrijd ging de fiets netjes terug in de mobilhome, want elke fiets moet eerst uitvoerig getest worden vooraleer we hem in wedstrijdverband gebruiken. Emiel begon aan de laatste wereldbeker van het seizoen op de eerste startrij. Naast Europees Kampioen Kamp, wereldkampioen Ronhaar, de leider in de wereldbeker Hendrikx, de Zwitserse kampioen Rouiller… Om maar te zeggen: een sterk deelnemersveld.

In de eerste ronden vond onze kampioen zijn draai niet. De start was wat minder en in het bochtenwerk probeerde hij wel, maar slaagde hij er niet in om de jongens voor hem voorbij te gaan. Meer nog, hij verloor terrein en kwam na anderhalve ronde binnen voor een fietswissel. Daarbij bleek dat hij al een kleine ronde reed op een leegloper… Met nieuw materiaal was het achtervolgen geslagen, want de drie Nederlanders (Kamp, Ronhaar en Hendrikx) waren schampavie. Emiel sloot in geen tijd opnieuw voorin aan, beantwoordde een aanval van Ronhaar en schudde even later ook de wereldkampioen los. In de achtergrond was het Ryan Kamp die op jacht ging naar Emiel, de Nederlander kwam even terug aansluiten, maar in de slotronde nam Emiel opnieuw afstand om naar z’n eerste wereldbekerzege en tweede zege op rij te fietsen. In de aanloop naar het WK deelde hij enkele van zijn tegenstanders en passant een klein mentaal tikje uit.

Een onvergetelijk weekend dus. Nieuwe fiets, eerste zege in de tricolore trui. En dat in een prachtig decor voor het kasteel van Flamanville. Met 5.000 supporters…. De Fransen hadden daar in Normandië opnieuw een prachtig parcours uitgetekend, snel, maar ook voldoende technisch en dat in een prachtig decor. En je moet het de Fransen toegeven: het is een kennerspubliek dat iedereen aanmoedigt! Tussen dat publiek ook opnieuw een tiental supporters die speciaal voor Emiel naar Flamanville afgereisd waren, waarvoor hartelijk dank!

Deze week staat in het teken van de voorbereiding op de trip naar het WK. Fietsen en wielen moeten klaargemaakt worden, een deel van het materiaal gaat naar de bond om daar al ‘ingescheept’ te worden. De rest blijft hier, want er rest nog één wedstrijd op Belgische bodem: zaterdag in Hamme!