Het was twee dagen stoempen. Eerst in Niel en zondag in Dendermonde. Met een twaalfde stek in die wereldbekerwedstrijd kan Emiel tevreden terugblikken op het weekend. Ondanks een zware val in Niel.

Over Niel kan veel, maar ook weinig gezegd of geschreven worden. Niel is doorgaans al modder, maar de regenval van de voorbije week maakte het extra zwaar. Op het randje van het verantwoorde af eigenlijk. Emiel startte goed, haperde in de afsluiting en ging op de hoge berm over de afsluiting het decor in. Daarbij sloeg de schrik de omstaanders om het hart, en voor sommigen leek het wel een eeuwigheid te duren vooraleer ze zijn kopje opnieuw boven de afsluiting zagen komen. Na zijn duik een paar meter de diepte in was de veer gebroken en gaf Emiel wijselijk op.

Ook in Dendermonde werd het een loodzware wedstrijd. Met veel lopen, stoempen en ploeteren. Maar wel op een omloop zonder veel plekken waar het ongeluk om de hoek loert. Emiel startte andermaal sterk en schoof snel door naar een plaatsje in de top tien. Uit de achtergrond kwamen nog een paar jongens terug en het werd knokken. Emiel had zowaar zelfs zicht op de zevende plaats, maar hij maakte net een paar foutjes te veel in de voorlaatste ronde. Hij kon wel moeiteloos een twaalfde stek vasthouden. Zonder meer een uitstekend resultaat in een loodzware wedstrijd!