Ze liggen dicht bij elkaar. In het leven en zeker in de sport: vreugde en verdriet. Niet dat we vandaag tranen gelaten hebben, maar de cross in Asper-Gavere eindigde toch in mineur.

Emiel nam een superstart daar in Asper-Gavere. Als vierde schoot hij weg, maar het goed gevoel was van korte duur. Een renner voor hem blokkeerde het spoor, Emiel stuiterde uit het spoor en kwam ten val. Ketting los en kostbaar tijdsverlies. Even later kwam hij in al zijn ijver nog eens ten val aan een boom en paaltje. een plek waar de organisatie later trouwens een kussen aanbracht omdat er nogal wat renners ten val kwamen. Emiel zat zowat in laatste positie toen hij aan de materiaalpost voorbij kwam. Met pijn aan de knie en een gekneusde pols. Hij nam de enige juiste beslissing en reed de materiaalpost binnen en stapte af.

Na onderzoek ter plekke door plusbroer en arts Michiel bleek het allemaal nogal mee te vallen. Een serieuze kneuzing, maar niets ernstig. Andere renners, zoals Jelle Harteel met een gebarsten schouderblad, kenden minder geluk. Ook ploegmaat Renzo Geurs moest opgeven, Seppe De Clercq reed naar een knappe 15de stek. Lou Coopman werd 44ste.

Pech dus, maar Emiel zette zich daar snel weer boven. Het enige overheersende gevoel is er eentje van spijt, want in Gavere kwamen heel veel supporters opdagen voor Emiel en die hebben we niet kunnen geven waarop ze hoopten.

Op naar de volgende, de superprestigewedstrijd van zondag in Ruddervoorde!