Emiel heeft afscheid genomen van de Ronde van Aosta met een tiende plaats in het eindklassement. ‘Where legends are born’ is de baseline van deze vijfdaagse die in haar ijver om de zwaarste rittenwedstrijd voor beloften te zijn, elk jaar grenzen verlegt.

Beste Belg in het eindklassement dit jaar was Witse Meeussen die zich met een vijfde plaats als klimmer profileerde. Witse en Emiel vervoegen met hun top-tien-notering een select gezelschap van Belgen die daar eerder in slaagde. Aaron Van der Beken (’21), Mauri Vansevenant (’19 en ’18), de betreurde Bjorg Lambrecht (’17 en ’16), Laurens De Plus (’15) en Floris De Tier (’14) in de laatste tien edities. Niet meteen ‘pannenkoeken’ dus…

Emiel werd negende in de eerste, vijfde in de tweede, 22ste in de derde en daarna negende in de vierde en tiende in de slotrit. Een kleine off-day halfweg, maar hij herpakte zich wonderwel voor een zwaar slot. Een bewogen slotrit werd het waarin hij dankzij een felle eindspurt zijn tiende plaats veilig wist te stellen. Die slotrit was er opnieuw eentje op het randje, 105 kilometer, waarvan maar liefst 45 kilometer moest geklommen worden…

Net zoals de voorbije jaren was de Ronde daar ‘overleven’… Teams starten met vijf renners, ruim onvoldoende om de race te controleren, zeker over halfweg als de meeste teams al één of twee renners kwijtgespeeld zijn. Bij Alpecin-Deceuninck was dat eerst Joran Wyseure die na een zware val overboord ging en er naast een rits schaafwonden ook een neusbreuk aan overhield. In de slotetappe ging ook Siebe Roesems uit koers en ei zo na was dat ook het lot van Witse. Die werd door een renner van Eolo-Kometa zonder meer het decor ingereden en kwam halfweg bebloed en met schaafwonden over het hele lichaam door. Witse knokte zich terug en finishte in de slotetappe in het zog van Emiel en stelde zo z’n vijfde plaats veilig. Een sterk staaltje!

Van de 118 renners zouden er uiteindelijk 72 de finish halen na een loodzware wedstrijd waarin het elke etappe ‘vollen bak’ koersen was. Simpel weg omdat nagenoeg geen enkel team de wedstrijd kan controleren en omdat er telkens nog net iets te veel renners zijn die of een klassement veilig te stellen hebben of gaan voor de ritwinst waardoor er nagenoeg telkens van bij de start aangevallen wordt.

We onthouden ook van deze rittenwedstrijd enkele namen: die van tweevoudig ritwinnaar Joshua Golliker, eindwinnaar Darren Rafferty en Alexy Faure Prost bijvoorbeeld.

Maar ook Witse en Emiel fietsten zich overtuigend in de belangstelling!