Eerste cross en meteen een eerste knap resultaat. Emiel finishte in Bredene op een 14de stek in een sterk deelnemersveld.De eerste cross is altijd een beetje zoeken. Want op training of stage is het zo goed als onmogelijk om de wedstrijdomstandigheden te benaderen. En dat bleek vandaag.

Emiel begon op de tweede startrij. Maar een echt lange start was het niet en de renners moesten als snel een bocht door en heuveltje op. Zoals verwacht stropte het daar voor de jongens die niet in de top 6 weg waren. Ook Emiel moest voet aan de grond zetten maar kon aansluiten bij de kop van de wedstrijd. Het ging ongemeen hard in een wedstrijd die afgesloten werd met een gemiddelde van net geen 24.

Voorin waren het Eli Iserbyt en Michaël Vanthourenhout die hun duivels ontbonden en Emiel vergaloppeerde zich wellicht wat in de tweede ronde om het tempo bij te benen. Het was even naar adem happen. Emiel schoof zowaar op naar de zesde plaats, toegegeven, na een uitschuiver van enkele renners voor hem. Lange tijd leek hij te kunnen meestrijden voor de tiende plaats, maar het tekort aan wedstrijdritme sloeg hem uiteindelijk wat terug. Voorin maakten Iserbyt eerst, op de hielen gezeten door Hermans, en Sweeck later er een ongemeen spannende strijd van.

Hermans kon het kloofje met Iserbyt niet dichten en zou net naast het podium vallen. Iserbyt won, voor Sweeck en Vanthourenhout. Halverwege de slotronde moest Emiel nog Aerts, Vandeputte en Ronhaar laten rijden. Hij drong niet meer aan en finishte als veertiende en vierde belofte.

Een sterke eerste race van het seizoen dus in een wedstrijd die niet echt een ‘cross’ werd. Bedankt aan de vele supporters en petekind Miel voor de luide aanmoedigingen. Op naar de volgende!