Wat is me dat hier allemaal. De betoverende landschappen volgen elkaar in sneltempo op. En de renners zorgen voor een ongezien spektakel. Wat was me dat allemaal weer vandaag. Met als hoogtepunt alweer de finish van Emiel.

Onze camper doet ondertussen dienst als ploegbus en we reizen met wielen, stoeletjes, kledij en tal van andere zaken van start naar finish. Gisteren van Pollein naar Valtournenche en dan in de loop van de dag naar Breuil-Cervinia en van daaruit naar Fenis waar straks (morgen, zondag) gestart wordt.

De landschappen onderweg zijn adembenemend. Voor de renners is er niet veel tijd om te genieten, want wat ze voor de wielen geschoven krijgen is andere koek. “This could be a stage in the Tour de France”, hoorden we vandaag van Ian Stannard, toch niet van de minste. De Brit is ploegleider bij Trinity-racing, één van de vele semi-professionele teams hier.

Vandaag kregen de renners bijna 150 kilometer te verteren met bijna 5.000 hoogtemeters. Een opdracht om stil van te worden.

Andermaal ging het van bij de start snoeihard en daarbij moesten onze jongens Robin Orins (leider in het klassement om de tussenspurten) in een goeie positie naar de cruciale punten brengen. Veel krachten verbruikt, maar opdracht volbracht, want Robin blijft in het rood.

Op de eerste klim al moesten de Tormansboys afhaken. Even leek het alsof niemand van het team de finish zou halen. Maar ze herpakten zich. En hoe.

Pech voor Emiel die na goed 70 kilometer lek reed en helemaal achterin het uitgedunde deelnemersveld terecht kwam. Hij knokte lange tijd alleen en laveerde tussen de wagens terug om daarna te beginnen aan een fenomenale slotklim. Hij ging nog minstens 40 renners voorbij om uiteindelijk als 42 ste en eerste Acrog-Tormansboy te finishen….

Daarachter volgden een herboren Arne Baers, Robin Orins en Joran Wyseure. Vooral Joran ging erg diep en moest na de finish lange tijd bekomen. hij was niet de enige… We zagen jongens van hun fiets vallen en uithijgen voorbij de finish. Robin Orins moest z’n wonden likken na een valpartij… Emiel recupereerde, als vanouds, behoorlijk snel.

Morgen, zondag, volgt een nieuwe opdracht van 150 km of meer met alweer een finish bergop en een karrenvracht aan hoogtemeters tussendoor. Het lijkt er op alsof de organisatoren de cols van de normale vijf wedstrijddagen in drie dagen gepropt hebben…

Er zijn nog goed 80 renners (of iets meer) in koers na vandaag alweer een pak uitvallers.