Vorig weekend in Tabor krabbelde Emiel opnieuw overeind na tegenslag. In Maasmechelen startte hij goed maar kreeg halverwege koers een tik. Het blijft voorlopig een seizoen op maat van het leven: met vallen en opstaan.

Emiel begon goed in Maasmechelen, meteen hadden ze met z’n drieën een kloofje: Pim Ronhaar en diens ploegmakker Thibau Nys en Emiel. Daarachter de verbazende Nederlander Haverdings en daarachter een groepje met de Belgen Meeussen en Michels.

Emiel hield goed stand voorin, maar iets voor halfweg sloeg Ronhaar een kloofje en liep uit tot 11 seconden. Emiel moest aan de bak en verkleinde de kloof en zou daarvoor ook de tol betalen. Nys sloot aan, Emiel bleef hangen en daarachter kwamen Del Grosso, Meeussen en Michels jagen. Emiel kreeg een krakje, had wat last aan de rug en voelde de power uit de benen wegebben…

Nys maakte het professioneel af, Ronhaar werd tweede, voor de nog sterk opzettende Meeussen en Michels. Emiel moest Haverdings en Del Grosso nog voor laten en werd zevende.

De ontgoocheling na afloop was groot, maar het kan niet alle dagen kermis zijn…In alle geval een race waaruit Emiel veel zal geleerd hebben.