De hitte, de opeenvolging van de hellingen, de afstand. Het begint te wegen bij veel van de deelnemers. We reden vandaag de eerste 50 kilometer van het parcours. Twee opvallende vaststellingen…

1. Fransen lopen niet over van energie. Tenzij ze achter het stuur van een wagen zitten…
2. . Volgens het roadboek is het aantal cols of côtes beperkt, maar het parcours bolt voor geen meter en het woord vlak bestaat hier niet..

Maar, dit gezegd zijnde, het landschap is prachtig. Al valt het te betwijfelen dat Emiel daarvan heeft kunnen genieten vandaag… De dag begon met een vlucht van enkele renners, waaronder Pepijn Reinderink. De Nederlander staat in de top tien en het was duidelijk dat hij geen meter vrijheid zou krijgen…. Zijn ploegleider sommeerde hem dan ook wijselijk om zich terug te laten uitzakken.

Het ging snoeihard met een gemiddelde van meer dan 43 vroeg in de wedstrijd. Emiel hield probleemloos stand in de voorste gelederen… In de finale werden de vluchters gegrepen, er volgden nog een aantal uitvalspogingen en het peloton verbrokkelde. Achter stond de deur wijd open…

B&B Hotels werkt deze hele tour al enorm hard en kreeg vandaag loon naar werken, Viktor Koretzky nam in de slotkilometer een kleine afstand en hield stand. Gregorie Romain, nog zo’n jongen die al heel deze Tour een zege najaagt, werd tweede. Emiel finishte knap als 18de in de voorwacht van een uitgedund peloton.

Na afloop zagen we behoorlijk wat lijken, maar Emiel oogde nog behoorlijk fris. Op naar de volgende, zaterdag, met de gevreesde Mont du Faz op het programma. Een opwarmertje voor de koninginnenrit van zondag.