Het leek een 19de plaats te zullen worden. Want in de slotronde moest Emiel een gaatje laten. Op Jim Aernouts eerst, op Dieter Vanthourenhout nadien. Maar in de slotmeters naar de finish spurtte hij toch nog voorbije Vanthourenhout naar een knappe 18de stek.

Wat een wedstrijd alweer daar in Kortrijk. Voorin, maar ook halverwege en achteraan het deelnemersveld waar ver van de camera’s keihard gestreden wordt. Voorin was het Michaël Vanthourenhout die er als een speer vandoor ging en de iedereen ver en verder achter zich liet. Corné Van Kessel streed eenzaam op de tweede plaats, daarachter kwamen Van der Haar, Van Aert en Iserbyt. Hermans en Sweeck streden samen met Toon Aerts om aan te sluiten. Ondertussen was Emiel na een sterke start opgeschoven richting top 20. Samen met Joran Wyseure knokte hij zich richting top 20. Maar halverwege moest hij even naar adem happen, een groepje met Soete, Thijs Aerts, Wyseure en Ronhaar liep uit. Daarachter kreeg Emiel het gezelschap van Vanthourenhout en Aernouts. Emiel vond z’n tweede adem en roerde zich opnieuw.

Voorin was Vanthourenhout ondertussen teruggeslagen door een lekke band, Van der Haar, Iserbyt en Van Aert sloten aan. Daarachter naderde ook Aerts nog fel met onder mer Hermans, Van Kessel en Kamp. Sweeck streed eenzaam op de 8ste plaats. Iserbyt ontbond z’n duivels, Van der Haar ging op jacht, voor Van Aert.

Daarachter jumpte Jim Aernouts weg uit het wiel van Emiel en Vanthourenhout, sloeg een kloofje, Vanthourenhout reageerde, Emiel kraakte maar knokte zich terug om de dit seizoen afscheid nemende Vanthourenhout nog te kloppen in de spurt. Voorin lag ondertussen het podium vast met Iserbyt, Van der Haar en de heroptredende Van Aert.

Wat een race van alle deelnemers!